European Court of Human Rights (2010) Case of Gäfgen v. Germany (Application no. 22978/05), 1. June 2010. [Court Decision]
|
PDF
CASE OF GAFGEN v. GERMANY Albanian Translation by the COE Human Rights Trust Fund.pdf Download (593kB) | Preview |
|
|
PDF
CASE OF GAFGEN v. GERMANY Serbian Translation by the Belgrade Centre for Human Rights.pdf Download (389kB) | Preview |
|
|
PDF
CASE OF GAFGEN v. GERMANY.pdf Download (575kB) | Preview |
Abstract or summary
A man had lured a child into his flat, killed him through suffocation and hidden the body. Afterwards he demanded a ransom of the parents who were unaware that their child had already been murdered. They paid the ransom after which the police followed and arrested the suspect. During his interrogation the police, acting under the assumption that the child was still alive, threatened the suspect with considerable suffering if he persisted in refusing to disclose the child’s whereabouts. The suspect subsequently confessed to the crime and disclosed the whereabouts of the child’s body. The German courts, having established that the confession of the suspect had been extracted under duress, did not allow it as evidence during the ensuing criminal trial. However, they did declare the evidence obtained as a result of the ill-treatment, including the child’s body and the tire tracks found at the dumping site, admissible. During the trial the suspect confessed again, despite having been made aware of his right to remain silent and of the inadmissibility of his earlier confession as evidence.
Item Type: | Court Decision |
---|---|
Corporate Authors: | European Court of Human Rights |
Title or reference: | Case of Gäfgen v. Germany (Application no. 22978/05), 1. June 2010. |
Translated title or reference: | Rasti Gäfgen v. Gjermania |
Translated abstract or summary: | Një njeri e kishte joshur një fëmijë në banesën e tij, vrau me asfiksi dhe fshehur trupin. Më pas ai kërkoi një shpërblim prej prindërve të cilët ishin në dijeni se fëmija i tyre tashmë ishte vrarë. Ata paguan shpërblim pas së cilit policia kishte ndjekur dhe arrestuar të dyshuarin. Gjatë marrjes në pyetje të tij, policia, duke vepruar nën supozimin se fëmija ishte akoma gjallë, kërcënoi të dyshuarin me vuajtje të konsiderueshme në qoftë se ai vazhdoi në refuzimin për të ditur vendndodhjen e fëmijës. I dyshuari më pas pranoi krimin dhe zbuluoi vendndodhjen e trupit të fëmijës. Gjykatat gjermane, duke vendosur se rrëfimi i të dyshuarit kishin nxjerrë nën presion, nuk e lejojnë atë si provë gjatë gjykimit penal që pasoi. Megjithatë, ata kanë deklaruar evidencen në provat e marra si rezultat i keqtrajtimit, duke përfshirë edhe trupin e fëmijës dhe gjurmët e gomave të gjetura në vendin e hedhjes, të pranueshme. Gjatë gjykimit i dyshuari pranoi përsëri, pavarësisht se është bërë i vetëdijshëm për të drejtën e tij për të qëndruar i heshtur dhe i papranueshmërinë e rrëfimin e tij të mëparshëm si dëshmi. |
Keywords: | Procedura Penale = Criminal Procedure, E Drejta në Gjykim të Drejt = Right to a Fair Trial, Ndalimi i Torturës = Prohibition of Torture |
Subjects: | Courts & Procedure > LP4_Procedure Rules |
Date: | 1 June 2010 |
Official URL: | http://hudoc.echr.coe.int/sites/eng/pages/search.a... |
Date Deposited: | 08 Jul 2015 11:32 |
Last Modified: | 08 Aug 2015 14:04 |
URI: | http://jus.igjk.rks-gov.net/id/eprint/198 |
Actions (login required)
View Item |